راه اندازی ، مدیریت و بستن انواع مختلف مشارکت

در این صفحه اطلاعاتی در مورد انواع مختلف ترتیبات مشارکت که طبق قانون انگلیسی وجود دارد ، ارائه می دهد. و راه اندازی ، مدیریت و اختتامیه مشارکت و موارد مرتبط. اگر سؤال خاصی در رابطه با مشارکت دارید ، لطفاً به ما در [email protected] از طریق ایمیل ارسال کنید ، فرم استعلام را تکمیل کنید یا با ما تماس بگیرید.

1. تحت قانون انگلیسی چه نوع ترتیب مشارکت وجود دارد؟

در اصل ، طبق قانون انگلیسی ، سه نوع مشارکت مختلف وجود دارد:

(الف) مشارکتهای عمومی - به بخش 2 در زیر مراجعه کنید.

(ب) مشارکتهای محدود - به بخش 3 در زیر مراجعه کنید.

(ج) مشارکتهای با مسئولیت محدود ("LLPS") - به بخش 4 در زیر مراجعه کنید.

2. مشارکت عمومی چیست؟

مشارکتهای عمومی معمولاً به سادگی به عنوان "مشارکت" گفته می شود ، اگرچه این اصطلاح نیز اغلب به طور کلی برای مراجعه به انواع مشارکت ها استفاده می شود.

قانون مربوط به مشارکتها در قانون مشارکت 1890 کدگذاری شده است. این قانون همچنان در مرحله اجرا است. این قانون توسط قوانین حقوق صاحبان سهام و قانون مشترک برای مشارکتهای عمومی تکمیل می شود.

بخش 1 قانون مشارکت 1890 بیان می کند که "مشارکت رابطه ای است که بین افرادی که یک تجارت مشترک دارند با هدف سود" وجود دارد ". قانون مشارکت 1890 مجموعه ای از قوانین را برای تعیین اینکه آیا مشارکت وجود دارد ، تعیین می کند.

وجود مشارکت یک واقعیت است. طرفین نمی توانند به سادگی این را برای خودشان تعیین کنند. با این حال ، شرکا معمولاً به توافق نامه مشارکت کتبی می پردازند ، که قوانین مربوط به شروع ، مدیریت و انحلال مشارکت را (از جمله سایر موارد) تعیین می کند. یادآوری این نکته حائز اهمیت است که جوهر مشارکت ، ادامه روابط (شخصی و تجاری) بین شرکا است. هر توافق نامه مشارکت کتبی فقط نشانه ای از رابطه خواهد بود. اگر دادگاه باید در نظر بگیرد که آیا مشارکت وجود دارد ، به ماده ترتیبات نگاه می کند و نه اهداف اعلام شده طرفین.

مشارکت باید:

(الف) حداقل دو شریک داشته باشید. وت

(ب) "با هدف سود" انجام شود. این هدف است که به جای اینکه آیا در واقع سود حاصل می شود ، سود حاصل شود.

با توجه به الزام قصد سودآوری ، نگرانی های خیرخواهانه یا غیرانتفاعی نمی تواند مشارکت باشد. با این حال ، آنها ممکن است بتوانند با دیگران همکاری کنند.

3. مشارکت محدود چیست؟

مشارکت محدود مشارکت است که مطابق قانون مشارکت محدود 1907 ثبت شده است. مانند یک مشارکت عمومی ، یک مشارکت محدود باید حداقل دو شریک داشته باشد و با توجه به سود انجام شود.

با توجه به الزام قصد سودآوری ، نگرانی های خیرخواهانه یا غیرانتفاعی نمی توانند مشارکت محدودی باشند. با این حال ، آنها ممکن است بتوانند با دیگران مشارکت محدودی برقرار کنند.

4- مشارکت با مسئولیت محدود ("LLP") چیست؟

قانون مربوط به LLP توسط قانون مشارکت با مسئولیت محدود 2000 اداره می شود ، که توسط آیین نامه مشارکت با مسئولیت محدود 2001 و آیین نامه مشارکت با مسئولیت محدود 2009 (و سایر اصلاحات جزئی) تکمیل شده است. دومی مفاد قانون شرکت ها را در سال 2006 برای LLP ها با اصلاحات اعمال کرد.

LLP نوعی مشارکت است که مطابق با قانون مشارکت با مسئولیت محدود 2000 (به صورت اصلاح شده) ثبت شده است. مانند یک مشارکت عمومی و یک همکاری محدود ، LLP فقط با هدف کسب سود می تواند تشکیل شود.

با توجه به الزام قصد سودآوری ، نگرانی های خیرخواهانه یا غیر انتفاعی نمی تواند LLP باشد. با این حال ، آنها ممکن است بتوانند LLP را با دیگران تشکیل دهند.

شرکای یک LLP در قانون به عنوان "اعضای" گفته می شود. در این مقاله ، ما به سادگی از اصطلاح "شرکا" برای سهولت در مرجع استفاده کرده ایم.

5- توافق نامه مشارکت چیست؟

توافق نامه مشارکت قراردادی است که شرایط و ضوابط رابطه بین شرکا را در مشارکت مربوطه تعیین می کند. در جایی که مربوط به یک مشارکت محدود باشد ، به آن یک توافق نامه مشارکت محدود گفته می شود و در جایی که مربوط به LLP است ، به توافق نامه مشارکت با مسئولیت محدود (یا توافق نامه LLP) گفته می شود.

هیچ قانونی یا الزام دیگری برای شرکاء در هر یک از انواع مشارکت برای توافق نامه مشارکت کتبی وجود ندارد. قانون مربوط به هر نوع مشارکت ، قوانین پیش فرض مربوط به ترتیبات بین شرکا را در نوع مشارکت مربوطه ارائه می دهد. با این حال ، غالباً اینگونه است که قوانین پیش فرض مندرج در قانون منعکس کننده روشی نیست که شرکاء آرزو می کنند ترتیبات مشارکت خود را برای کار در عمل انجام دهند. به عنوان مثال ، شرکا ممکن است بخواهند قوانین مربوط به شرکای جدید ، تخصیص سود یا حذف شرکا را تغییر دهند.

توافق نامه مشارکت شرایط و ضوابط قرارداد توافق شده بین شرکا را تعیین می کند. در بیشتر موارد ، این امر می تواند مقررات پیش فرض مندرج در قانون مربوط به نوع مشارکت مربوطه را نادیده بگیرد.

حتی در مواردی که مشارکت یک رابطه ساده بین دو شریک است که همه چیز را به طور مساوی به اشتراک می گذارند ، باید توافق نامه مشارکت تهیه شود. این شامل موقعیت هایی است که اعضای نزدیک خانواده یا دوستان در حال ایجاد مشارکت هستند. در حالت ایده آل ، روابط تجاری مشارکت بدون مشاجره یا مشکلات دیگر به طور دوستانه ادامه خواهد یافت. با این حال ، اختلافات ممکن است رخ دهد. در چنین شرایطی ، داشتن یک توافق نامه مشارکت کاملاً مکتوب ، شرایط و ضوابط مشارکت (از جمله هرگونه مقررات حل اختلاف) را برای کمک به شرکا برای حل سریع و کارآمد هرگونه درگیری مفید است.

مهم است که شرایط و ضوابط توافق نامه مشارکت را با دقت در نظر بگیرید و مشاوره حقوقی توصیه می شود.

6. چه زمانی باید از توافق نامه مشارکت توسط شرکا استفاده شود؟

در حالی که هیچ قانونی یا الزام دیگری برای شرکاء در هر یک از انواع مشارکت برای ورود به توافق نامه مشارکت کتبی وجود ندارد ، توصیه می شود که آنها این کار را انجام دهند. این امر به این دلیل است که مقررات پیش فرض از نظر ماهیت نسبتاً ساده است و معمولاً نیاز به تکمیل یا تغییر قابل توجهی دارند تا نشان دهنده روشی که شرکا آرزو می کنند ترتیبات مشارکت خود را برای کار در عمل انجام دهند.

توافق نامه مشارکت کتبی به اطمینان از نحوه انجام مشارکت کمک می کند. علاوه بر این ، توافق نامه های مشارکت اسناد خصوصی هستند. این بدان معنی است که ترتیبات بین شرکا محرمانه خواهد بود (با بیشتر توافق نامه های مشارکت حاوی یک بند محرمانه بودن).

در حالت ایده آل ، توافق نامه مشارکت کتبی قبل از شروع تجارت مشارکت باید توسط شرکای ذیربط وارد شود.

7. آیا مشارکت یک نهاد حقوقی جداگانه از شرکای خود است؟

این بستگی به این دارد که کدام نوع مشارکت در حال ایجاد است.

قانون مشارکت با مسئولیت محدود 2000 تصریح می کند که LLP یک شرکت بدنی است که دارای شخصیت حقوقی جداگانه ای از طرف شرکای خود است. با این حال ، نه مشارکتهای عمومی و نه مشارکت محدود شخصیت حقوقی جداگانه ای از شرکای خود ندارند.

ظرفیت حقوقی جداگانه دارای چندین مزیت از جمله توانایی نهاد حقوقی برای نگه داشتن دارایی به نام خود ، ایجاد هزینه های دارایی خود و وارد کردن قراردادها به نام خود است. همچنین معمولاً تأثیر محدود کردن مسئولیت صاحبان آن را دارد.

8- آیا مشارکت می تواند وارد قراردادها شود؟

این بستگی به این دارد که کدام نوع مشارکت در حال ایجاد است.

از آنجا که LLP شخصیت حقوقی جداگانه ای از شرکای خود دارد ، می تواند هر کاری را انجام دهد که یک شخص طبیعی بتواند انجام دهد. این شامل ورود به قراردادها به نام خود است.

مشارکتهای عمومی و مشارکتهای محدود شخصیت حقوقی جداگانه ای از شرکای خود ندارند. بر این اساس ، آنها نمی توانند به نام خودشان وارد قراردادها شوند.

در مورد یک مشارکت عمومی ، شرکا به عنوان نمایندگان مشارکت عمل می کنند و صلاحیت گسترده ای برای پیوند مشارکت دارند.

در مورد مشارکت محدود ، شرکای عمومی به عنوان نمایندگان مشارکت عمل می کنند و صلاحیت گسترده ای برای پیوستن به مشارکت محدود دارند. با این حال ، یک شریک محدود به نمایندگی از مشارکت محدود قادر به ورود به قراردادها نیست.

این معمول است که توافق نامه های مشارکت شامل مفاد قراردادی مربوط به مدیریت مشارکت باشد ، که ممکن است شامل مفاد مربوط به توانایی شرکا برای ورود به قراردادها به نمایندگی از مشارکت مربوطه باشد (خواه این یک مشارکت عمومی باشد ، مشارکت محدود یا محدودLLP).

9. چگونه مشارکت ایجاد می کنید؟

قوانین مربوط به ایجاد مشارکت بسته به اینکه نوع مشارکت در آن برقرار شود متفاوت است.

(الف) مشارکت عمومی - هیچ الزامی رسمی یا ثبت نام وجود ندارد. وجود مشارکت یک واقعیت است. بخش 2 قانون مشارکت 1890 مجموعه ای از قوانین را برای تعیین اینکه آیا مشارکت وجود دارد ، تعیین می کند.

(ب) مشارکت محدود - برای ثبت نام مشارکت محدود در خانه شرکت ها باید یک برنامه ساخته شود.

(ج) LLP - برای ثبت نام LLP در خانه شرکت ها باید درخواست شود.

مشارکت نیازی به اسناد قانون اساسی ندارد. با این حال ، شرکای هر یک از مشارکتهای عمومی ، یک مشارکت محدود و LLP معمولاً به توافق نامه مشارکت کتبی وارد می شوند ، که قوانین مربوط به شروع ، مدیریت و انحلال مشارکت را (از جمله سایر موارد) تعیین می کند.

10. الزامات تشکیل پرونده برای مشارکت چیست؟

الزامات تشکیل پرونده یک مشارکت بسته به اینکه نوع مشارکت در آن برقرار شود متفاوت است.

(الف) مشارکت عمومی - هیچ الزامات رسمی تشکیل پرونده برای شروع یا در طول وجود مشارکت عمومی وجود ندارد.

(ب) مشارکت محدود-برای ثبت نام مشارکت محدود در خانه شرکت ها باید یک درخواست ارائه شود و الزامات تشکیل پرونده در حال انجام نیز وجود دارد. مشارکت محدود برای حسابرسی یا ثبت نسخه ای از حساب های خود به خانه شرکت ها لازم نیست ، مگر اینکه این یک "مشارکت واجد شرایط" طبق آیین نامه مشارکت (حساب ها) 2008 باشد. علاوه بر این ، هیچ الزامی برای ارائه بیانیه تأیید سالانه وجود ندارد. با این حال ، الزامی برای اطلاع از شرکت ها به خانه از هرگونه تغییر در ماهیت یک مشارکت محدود وجود دارد.

(ج) LLP-برای ثبت نام LLP در خانه شرکت ها باید درخواست شود و الزامات تشکیل پرونده در حال انجام نیز وجود دارد. LLP ها باید بیانیه تأیید سالانه و حساب های سالانه را تهیه و ثبت کنند.

11. مشارکت چه مدت می تواند دوام داشته باشد؟

این خوب است که قوانین مربوط به شروع ، ادامه و تعطیلی مشارکت در توافق نامه مشارکت از جمله قوانین مربوط به انتصاب شرکای اضافی و بازنشستگی و حذف شرکا را تنظیم کنید.

به طور کلی ، مشارکت می تواند برای ادامه مدت مشخص یا تا زمان وقوع یک رویداد مشخص یا به طور نامحدود تا زمان حل شدن ، ادامه یابد.

12. مشارکت چند شریک زندگی می تواند داشته باشد؟

هیچ محدودیتی در حداکثر تعداد شرکا برای یک مشارکت عمومی ، مشارکت محدود یا LLP وجود ندارد. با این حال ، هر شکل از مشارکت حداقل به دو شریک نیاز دارد. یک توافق نامه مشارکت ممکن است حداقل و حداکثر تعداد شرکا را مشخص کند ، اگرچه نمی تواند کمتر از دو نفر باشد.

قوانین خاص مربوط به تعداد یا دسته شرکا بسته به نوع مشارکت کمی متفاوت است

(الف) مشارکت عمومی - باید حداقل دو شریک زندگی داشته باشند.

(ب) مشارکت محدود - حداقل باید دو شریک زندگی داشته باشند که حداقل یک شریک عمومی باشد و حداقل یکی از آنها یک شریک زندگی محدود یا در زمان وجود مشارکت عمومی باشد.

(ج) LLP - باید حداقل دو شریک (که توسط قانون "به عنوان" عضو "توصیف شده است) وجود داشته باشد که حداقل دو عضو تعیین شده باشند. اگر در هر زمان ، LLP حداقل دو شریک را به عنوان اعضای تعیین شده شناسایی نکند ، همه شرکا به عنوان اعضای تعیین شده در نظر گرفته می شوند.

13. آیا شریک زندگی در یک مشارکت مسئولیت محدودی دارد؟

وضعیت مسئولیت محدود هر شریک در یک مشارکت بسته به نوع استفاده از نوع مشارکت و در برخی موارد دسته شریک زندگی متفاوت خواهد بود.

(الف) مشارکت عمومی - همه شرکای یک مشارکت عمومی مسئولیت نامحدودی دارند.

(ب) مشارکت محدود - کلیه شرکای عمومی در یک مشارکت محدود مسئولیت نامحدودی دارند. مسئولیت کلیه شرکای محدود در یک مشارکت محدود محدود است. شرکای محدود موظفند سرمایه یا دارایی را به مشارکت محدود کمک کنند. آنها نقش فعالی در مدیریت یا عملکرد مشارکت محدود ندارند. هر شریک محدودی که نقش فعالی را بر عهده دارد ، مسئولیت محدود خود را از دست می دهد. به عنوان یک نتیجه از این قوانین ، شریک عمومی در یک مشارکت محدود اغلب یک شرکت محدود خصوصی یا دیگر با مسئولیت محدود است.

(ج) LLP - همه شرکا مسئولیت محدودی دارند. با این حال ، برخی از استثنائات در این قانون وجود دارد.

شرکای موجود در هر شکل از مشارکت معمولاً به توافق نامه مشارکت کتبی وارد می شوند ، که ممکن است شامل قوانینی مربوط به مشارکتهای سرمایه شریک و سایر پرداختهای به مشارکت در شرایط مشخص باشد.

14- سود و زیان مشارکت توسط شرکا چگونه است؟

موقعیت پیش فرض برای هر نوع مشارکت این است که شرکا هرگونه سود یا ضرر و زیان تجارت مشارکت را به طور مساوی به اشتراک می گذارند.

در حالی که مسئولیت اشخاص ثالث یک شریک محدود در یک مشارکت محدود و یک شریک LLP در LLP محدود است ، آنها هنوز هم می توانند سهم خود را از ضررهای تجاری مشارکتهای مربوطه خود از منظر مالیاتی و حسابداری تحمل کنند.

غالباً اینگونه است که شرکاء وارد توافق نامه مشارکت می شوند که روش متفاوتی برای اختصاص سود و ضرر مشارکت بین شرکا و ترتیب پرداخت دسته های مختلف شریک زندگی ارائه می دهد. روش های جایگزین بسیاری وجود دارد که می توان این کار را انجام داد.

15. مشارکت چگونه مالیات می یابد؟

جنبه اصلی درمان مالیاتی مشارکتهای انگلیسی این است که آنها به طور کلی به عنوان نهادهای مشمول مالیات به منظور قانون انگلیسی رفتار نمی شوند زیرا از نظر مالی شفاف هستند. این بدان معنی است که یک مشارکت به خودی خود مالیات نمی یابد. به بخش 16 مراجعه کنید (شرکای مشارکت چگونه با سود مالیات می گیرند؟)

16. شرکای مشارکت چگونه با سود مالیات می گیرند؟

مشارکتهای انگلیسی به عنوان شفاف از نظر مالی رفتار می شوند و خودشان مشمول مالیات نیستند - به بخش 15 مراجعه کنید (مشارکت چگونه مالیات می شود؟) در بالا. در عوض ، شرکای یک مشارکت از سهم سود خود از مشارکت مالیات می گیرند.

به طور کلی ، پس از محاسبه سود یا ضرر مشارکت ، آنها مطابق با ترتیب تقسیم سود مشارکت در توافق نامه مشارکت (یا در صورت عدم وجود هرگونه توافق نامه مشارکت یا بند مربوطه ، به طور پیش فرض) به هر یک از شرکا اختصاص می یابد. بشر

17. چگونه یک مشارکت مدیریت می شود؟

قوانین مربوط به مدیریت مشارکت بسته به نوع استفاده از نوع مشارکت و در برخی موارد دسته شریک زندگی متفاوت خواهد بود.

(الف) مشارکت عمومی - همه شرکای یک مشارکت عمومی تجارت مشارکت را مدیریت می کنند.

(ب) مشارکت محدود - کلیه شرکای عمومی در یک مشارکت محدود ، تجارت مشارکت را مدیریت می کنند. اگر یک شریک محدود در مدیریت یا بهره برداری از مشاغل مشارکت شرکت کند ، آن شریک محدود وضعیت مسئولیت محدود خود را از دست می دهد.

(ج) LLP - همه شرکای موجود در LLP تجارت مشارکت را مدیریت می کنند. با این حال ، شرکایی که به عنوان اعضای تعیین شده منصوب می شوند ، موظفند با برخی از کارهای اداری (به عنوان مثال ، تشکیل پرونده در خانه شرکت ها و امضای حساب های سالانه) مقابله کنند.

شرکای هر یک از مشارکتهای عمومی ، یک مشارکت محدود و LLP معمولاً وارد یک توافق نامه مشارکت کتبی می شوند که احتمالاً شامل قوانینی مربوط به مدیریت مشارکت مربوطه خواهد بود.

مفاد توافق نامه مشارکت در رابطه با مدیریت مشارکت بسته به عواملی مانند نوع مشارکت ، اندازه مشارکت ، هدف مشارکت ، نقش شرکای مربوطه ، کمک های مالی مربوطه می تواند به میزان قابل توجهی متفاوت باشد. شرکا و مدت زمان در نظر گرفته شده مشارکت.

توافق نامه مشارکت می تواند یک شریک ارشد ، مدیریت شریک یا کمیته مدیریت را برای مقابله با مدیریت مشاغل روز به روز منصوب کند. همچنین ممکن است مواردی را که نیاز به رضایت همه یا تعداد مشخصی یا درصد شرکا دارد ، مشخص کند. همچنین با مواردی از قبیل فراوانی جلسات شرکا ، اعلامیه لازم برای چنین جلساتی و نحوه اجرای جلسات سروکار خواهد داشت - این امور ممکن است بسته به شرایط متفاوت باشد.

18- آیا شرکا باید در این مشارکت کمک مالی کنند؟

هیچ الزام قانونی برای شرکای هر نوع مشارکت برای کمک به سرمایه در مشارکت خود به جز شرکای محدود در یک همکاری محدود وجود ندارد.

شرکای محدود در یک مشارکت محدود وظیفه قانونی برای تأمین سرمایه دارند. با این حال ، این مبلغ محدود به مبلغی است که آنها برای کمک به آنها موافقت کردند ، که اغلب یک مبلغ اسمی است. یک شریک عمومی در یک مشارکت محدود تحت هیچ تعهدی قانونی برای کمک به سرمایه در مشارکت محدود نیست.

از آنجا که (با استثنائات جزئی) شرکای لازم برای کمک به سرمایه در مشارکت خود را نمی توان و (به طور کلی) مقررات پیش فرض ارائه می دهد که شرکا به طور مساوی در سرمایه و سود (و ضرر) مشارکت مشترک هستند ، این موضوع معمولاً به آن پرداخته می شودتوافق نامه مشارکت

توافق نامه مشارکت معمولاً مبلغ سرمایه ثابت شریک زندگی را بیان می کند و قوانین مربوط به پرداخت کمک های سرمایه توسط شرکا ، تعدیل در مشارکتهای سرمایه را تنظیم می کند (به عنوان مثال ، برای منعکس کردن مبالغ اضافی که توسط شرکا یا مبالغی که به شرکاء اعتبار داده می شود از طریقانتقال از حساب جاری (در جایی که شرکا تصمیم به سرمایه گذاری سودهای حفظ شده گرفته اند) ، و برداشت و بازپرداخت کمک های سرمایه. شرکا همچنین ممکن است تصمیم بگیرند که همه یا بخشی از هرگونه افزایش در ارزش دارایی های مشارکت را در رابطه با ارتباط برقرار کنند. پذیرش شرکای جدید.

19- آیا شریک جدیدی می تواند در یک مشارکت پذیرفته شود؟

همه اشکال مشارکت قادر به پذیرش شرکای جدید هستند. با این حال ، قوانین پیش فرض مربوط به پذیرش شرکای جدید به یک مشارکت بسته به نوع استفاده از نوع مشارکت و در برخی موارد دسته شریک زندگی متفاوت است.

(الف) مشارکت عمومی - همه شرکای یک مشارکت عمومی باید با پذیرش شریک جدید در مشارکت موافقت کنند. اگر یک شریک جدید در یک مشارکت عمومی پذیرفته شود ، مشارکت جدید به خواست خود همکاری خواهد کرد. مشارکت در وصیت نامه ممکن است در هر زمان توسط شریک زندگی در مورد اخطار دیگر شرکای دیگر حل شود. این موضوع را می توان با درج یک بند مناسب در توافق نامه مشارکت که قوانین مربوط به پذیرش شرکای جدید را تعیین می کند ، برطرف شود و شرکای موجود موافقت می کنند که مطابق با شرایط آن باشند.

(ب) مشارکت محدود - قانون مشارکت محدود 1907 مقرر می کند که شرکای عمومی در یک مشارکت محدود ممکن است یک شریک عمومی جدید یا یک شریک محدود جدید برای مشارکت محدود بدون رضایت شرکای محدود موجود بپذیرند. با توجه به خطرات مرتبط با پذیرش شرکای جدید ، شرکای محدود معمول است که یک بند مناسب را در یک توافق نامه مشارکت محدود بگنجانند که قوانین مربوط به پذیرش شرکای جدید را تعیین می کند. به طور معمول ، این امر فراهم می کند که همه (یا یک شماره یا درصد مشخص) از همه شرکا (یا هر یک از شرکای عمومی و شرکای محدود که به طور جداگانه گرفته شده اند) باید با پذیرش یک شریک عمومی جدید یا شریک محدود جدید موافقت کنند.

(ج) LLP - همه شرکای یک LLP باید با پذیرش یک شریک جدید به LLP موافقت کنند. با این حال ، معمول است که شرکاء در یک LLP یک بند مناسب را در توافق نامه LLP درج کنند که قوانین مربوط به پذیرش شرکای جدید را تعیین می کند.

شرکای هر یک از یک مشارکت عمومی ، یک مشارکت محدود و LLP معمولاً در توافق نامه مشارکت کتبی قرار می گیرند ، که احتمالاً شامل قوانینی مربوط به پذیرش اعضای جدید در مشارکت مربوطه خواهد بود. این مهم است که همه شرکای جدید موافقت کنند که با یک عمل پیروی یا سند مشابه ، به توافق نامه مشارکت موجود متعهد باشند. از طرف دیگر ، شرکا می توانند به سادگی وارد توافق نامه مشارکت جدید شوند. دومی به دلیل مسائل اداری به احتمال زیاد در یک همکاری کوچکتر اتفاق می افتد.

20. چگونه شریک زندگی می تواند از مشارکت بازنشسته شود یا از آن خارج شود؟

قوانین پیش فرض مربوط به بازنشستگی یا خروج شرکا از یک مشارکت بسته به نوع استفاده از نوع مشارکت و در برخی موارد دسته شریک زندگی متفاوت است.

(الف) مشارکت عمومی - شریک زندگی در یک مشارکت عمومی حق بازنشستگی از مشارکت را ندارد ، مگر با رضایت همه شرکای دیگر. با این حال ، در صورتی که مشارکت مشارکت در خواست داشته باشد ، یک شریک ممکن است با اعلامیه تحت قانون مشارکت 1890 بازنشسته شود. چنین اعلامیه ای تأثیر انحلال مشارکت خواهد داشت.

(ب) مشارکت محدود - قوانین پیش فرض مربوط به شرکای عمومی و شرکای محدود متفاوت است.

حق بازنشستگی یک شریک عمومی طبق قانون عادی اداره می شود زیرا قانون مشارکت محدود 1907 شامل اصلاح قانون نیست. بر این اساس ، مگر اینکه مشارکت محدود برای یک دوره ثابت باشد ، یک شریک عمومی ممکن است در هر زمان از مشارکت محدود بازنشسته شود. چنین اطلاعیه ای تأثیر انحلال مشارکت خواهد داشت. یک شریک عمومی همچنین ممکن است با اختصاص سهم خود از مشارکت محدود ، به طور مؤثر از یک مشارکت محدود بازنشسته شود. قانون مشارکت محدود 1907 تصریح می کند که شخص ممکن است بدون رضایت شرکای محدود موجود به عنوان شریک معرفی شود.

یک شریک محدود فقط می تواند سهم خود را در مشارکت محدود با رضایت شرکای عمومی اختصاص دهد.

مشارکت محدود باید به ثبت کننده بازنشستگی یک شریک از مشارکت محدود یا واگذاری هر سهم در مشارکت محدود اطلاع دهد. یک شریک محدود که مایل به ترک یک مشارکت محدود است می تواند به دنبال دستور انحلال مشارکت محدود تحت صلاحیت مشارکت عمومی دادگاه باشد.

(ج) LLP - در صورت عدم توافق با سایر شرکای LLP در مورد بازنشستگی یا خروج از LLP ، شریک زندگی در LLP ممکن است با ارائه اخطار معقول به سایر اعضای LLP از LLP استعفا دهد. بازنشستگی یا عقب نشینی شریک زندگی از LLP باعث ایجاد هیچ مسئله احتمالی مربوط به انحلال LLP نمی شود (مرور در جایی که تعداد شرکای تعیین شده زیر 2 قرار می گیرد و در این حالت LLP 6 ماه برای حل مسئله دارد).

شرکای هر یک از مشارکت های عمومی ، یک مشارکت محدود و LLP معمولاً وارد یک توافق نامه مشارکت کتبی می شوند که احتمالاً شامل قوانینی مربوط به بازنشستگی یا خروج شرکا از مشارکت مربوطه است. این ممکن است شامل مقررات مربوط به فرایند اطلاع رسانی ، محدودیت هایی در مورد تعداد شرکایی باشد که می توانند در یک دوره مشخص بازنشسته شوند ، حقوق مالی عضو در حال خروج ، تعهدات محرمانه بودن و میثاق های محدود کننده. در رابطه با مشارکتهای عمومی و مشارکتهای محدود ، این نیز خوب است که مفاد مربوط به ادامه مشارکت را به منظور به حداقل رساندن خطر مشارکت در خواست خود با چشم انداز انحلال به حداقل برسانیم.

21. چگونه می توان شریک زندگی را از مشارکت خارج کرد یا حذف کرد؟

اخراج شریک زندگی از یک مشارکت عمومی ، مشارکت محدود یا LLP امکان پذیر نیست ، مگر اینکه توافق نامه مشارکت حاوی قدرت صریح اخراج وجود داشته باشد. در جایی که هیچ توافق نامه مشارکت وجود ندارد یا توافق نامه مشارکت حاوی قدرت صریح اخراج نیست ، ممکن است تنها راه پیش رو باشد:

(الف) با شریکی که مشارکت مایل به اخراج آن باشد ، به توافق برسد که شریک زندگی را ترک کند ، یا

(ب) برای حل یا خاموش کردن مشارکت اقدام کنید. دادگاه ممکن است درخواست را اعطا کند یا نباشد.

شرکای هر یک از مشارکت های عمومی ، یک مشارکت محدود و LLP معمولاً در توافق نامه مشارکت کتبی قرار می گیرند که احتمالاً شامل قوانینی مربوط به اخراج شرکا خواهد بود. یک بند محرومیت باید شامل دلایل اخراج ، مشخص شود که چه کسی تصمیم می گیرد که آیا شریک زندگی باید اخراج شود و روش تصمیم گیری را تعیین کند.

22. آیا شرکا وظیفه حسن نیت را به یکدیگر مدیون هستند؟

شرکای یک مشارکت عمومی و یک مشارکت محدود وظیفه حسن نیت را در رابطه با تجارت مشارکت به یکدیگر بدهکار هستند. این شامل وظیفه صداقت و وظیفه عدم استفاده از اختیاراتی است که به دلیل مزیت شخصی آنها به عنوان شریک اعطا می شود.

به طور کلی ، قانون مشارکت عادی در مورد LLP ها صدق نمی کند. قانون مشارکت با مسئولیت محدود 2000 نشان نمی دهد که آیا رابطه بین شرکا در یک LLP از ماهیت وفاداری برخوردار است یا خیر. دادگاه تصریح کرده است که اعضای LLP وظیفه وفاداری حسن نیت را به یکدیگر مدیون نیستند ، مگر اینکه چنین وظیفه ای صریحاً در توافق نامه LLP بیان شود.

این خوب است که وظایف و مسئولیت های شرکا را در یک مشارکت عمومی ، یک مشارکت محدود یا LLP در یک توافق نامه مشارکت مناسب تنظیم کنید. در مورد LLP ، شرکا ممکن است تصمیم بگیرند که وظایف وفاداری را در توافق نامه LLP از جمله وظیفه حسن نیت شامل کنند.

23- آیا توافق نامه مشارکت شامل محرمانه بودن و بندهای میثاق محدود است؟

در حالی که شرکا در یک مشارکت عمومی و یک مشارکت محدود علاوه بر برخی دیگر از وظایف وفاداری ، وظیفه حسن نیت را نیز در رابطه با مشاغل مشارکت مدیون یکدیگر هستند ، این یک روش معمول است که شرکاء وارد توافق نامه مشارکت شوند که شامل هر دو خواهد بودمقررات محرمانه بودن و میثاق های محدود کننده به منظور محافظت از شرکا و تجارت.

از آنجا که هنوز مشخص نیست که آیا شرکای یک LLP وظیفه وفاداری حسن نیت را به یکدیگر مدیون هستند ، حتی مهمتر است که چنین وظیفه ای را در توافق نامه LLP همراه با مقررات محرمانه بودن و میثاق های محدود کننده قرار دهید.

مقررات محرمانه بودن معمولاً استفاده از اطلاعات محرمانه را در جایی كه از آن در مشاغل مشاركت استفاده نمی شود ممنوع می كند (صرفه جویی در شرایط مشخص) و ممكن است شامل حقوق پیشرفته ای برای به دست آوردن حكم باشد.

مقررات مربوط به میثاقهای محدود کننده ممکن است به دنبال تحمیل محدودیت های متنوعی برای شرکا در طول و بعد از درگیری آنها در مشارکت باشد. این ممکن است شامل مواردی از قبیل محدودیت در (الف) درخواست مشتری ، تأمین کنندگان یا کارمندان باشد. یا (ب) کار برای مشتریان ، تأمین کنندگان یا کارمندان. یا (ج) رقابت با مشارکت.

24. چگونه می توان مشارکت را حل کرد یا خاتمه داد؟

هر نوع مشارکت قابل حل است. با این حال ، قوانین مربوط به انحلال بسته به نوع استفاده از نوع مشارکت و در برخی موارد دسته شریک زندگی متفاوت است.

(الف) مشارکت عمومی - قوانین پیش فرض تصریح می کند که وقتی شریک زندگی را ترک یا به مشارکت می پیوندد ، مشارکت منحل می شود. با این حال ، در چنین شرایطی ، تجارت مشارکت معمولاً تحت یک ترتیب مشارکت جدید انجام می شود. انحلال کلی مشارکت (که اغلب منجر به پیچیدگی مشارکت می شود) می تواند با توافق یکدست ، اعمال یک قدرت صریح برای انحلال مشارکت در توافق نامه مشارکت ، نجات توافق نامه مشارکت برای کلاهبرداری یا نادرست بیانیه ایجاد شود. یکی از شرکا ، وقوع یک رویداد مشخص شده در قانون مشارکت 1890 یا دادگاه در مورد درخواست شریک زندگی در یکی از پنج دلیل در قانون مشارکت 1890.

(ب) مشارکت محدود - موقعیت به طور گسترده ای شبیه به یک مشارکت عمومی است. با این حال ، تفاوت هایی از جمله موارد زیر وجود دارد:

(i) انقضاء یک اصطلاح ثابت (یا سرمایه گذاری) منجر به انحلال خواهد شد. در جایی که یک مشارکت محدود برای یک اصطلاح ثابت تشکیل شده است ، اصطلاح مربوطه باید در فرم LP5 در ثبت نام مشارکت محدود مشخص شود.

(ب) مرگ ، ورشکستگی یا اختلال روانی یک شریک محدود زمینه ای برای انحلال توسط دادگاه نیست (در شرایط خاص صرفه جویی می کند) ،

(iii) یک شریک عمومی ممکن است با اعلام توجه به قصد خود برای حل آن به شرکای دیگر ، مشارکت محدودی را حل کند اما یک شریک محدود نمی تواند این کار را انجام دهد ، مگر اینکه قدرت انجام این کار را به دست آورد.

(IV) در جایی که تنها شریک عمومی یک فرد باشد ، مشمول توافق خلاف آن ، مرگ یا ورشکستگی آنها مشارکت محدود را حل می کند.

(ج) LLP - LLP یک نهاد حقوقی جداگانه از شرکای خود است. بر این اساس ، بر خلاف یک مشارکت عمومی و (تا حد کمی کمتر) یک همکاری محدود ، به طور خودکار حل نمی شود. در عوض ، برای خاتمه LLP باید اقدامات فعال انجام شود. دو گزینه اصلی وجود دارد - اعتصاب توسط ثبت کننده یا سیم پیچ (داوطلبانه یا اجباری). یک درخواست داوطلبانه برای اعتصاب LLP می تواند توسط اکثر اعضای LLP توسط هر دو عضو اگر فقط دو نفر وجود داشته باشد ، و در آنجا که فقط یک عضو وجود دارد ، فقط توسط آن عضو انجام شود.

شرکای هر یک از مشارکت های عمومی ، یک مشارکت محدود و LLP معمولاً وارد یک توافق نامه مشارکت کتبی می شوند که احتمالاً شامل قوانینی مربوط به انحلال یا خاتمه مشارکت مربوطه خواهد بود.

25. چگونه شرکا اختلافات مشارکت را حل می کنند؟

هیچ ماده پیش فرض خاصی در رابطه با اختلافات مشارکت وجود ندارد. بر این اساس ، در صورت عدم توافق نامه مشارکت حاوی مقررات حل اختلاف ، هرگونه اختلاف مشارکت حل نشده ممکن است مشمول دادرسی دادگاه باشد.

توافق نامه های مشارکت اغلب حاوی مقررات حل اختلاف (مانند واسطه گری یا داوری) به منظور تلاش برای این است که شرکا بتوانند هرگونه اختلافات را به صورت مؤثر ، دوستانه و خصوصی حل کنند.

برای گفتگو در مورد مسائل حقوقی خود در رابطه با مشارکتهای عمومی ، مشارکت با مسئولیت محدود ، مشارکت محدود یا سایر اشکال مشارکت ، با وکلای Orr Litchfield تماس بگیرید

اگر می خواهید اطلاعات بیشتری در مورد مشارکتهای عمومی ، مشارکتهای با مسئولیت محدود ، مشارکت محدود یا هر نوع مشارکت دیگری داشته باشید یا بخواهید در مورد یک مسئله پتانسیل یا موجود در مورد پتانسیل موجود صحبت کنید ، لطفاً به ما در [email protected] ایمیل کنید ، فرم استعلام را تکمیل کنید یا تماس بگیرید یا تماس بگیریدایالات متحده در +44 (0) 20 3126 4520 یا +45 38 88 16 00.

سلب مسئولیت

این اطلاعات فقط برای اهداف راهنمایی است و نباید به عنوان جایگزینی برای مشاوره حقوقی در نظر گرفته شود. لطفاً برای اطلاعات بیشتر به اطلاعیه های کامل حقوقی در وب سایت ما مراجعه کنید یا با ما تماس بگیرید.

این صفحه نشان دهنده دیدگاه ما در مورد قانون در تاریخی است که در آن ایجاد شده یا آخرین به روز شده است. در حالی که هدف ما این است که این اطلاعات را به روز نگه داریم ، ما به طور مرتب این کار را انجام نمی دهیم.